ΤΟ ΨΗΦΙΔΩΤΟ

Σχετικά με την τέχνη του ψηφιδωτού.

Μιλώντας για ψηφιδωτό εννοούμε την τεχνική επένδυσης επιφανειών με βότσαλα η μικρές ψηφίδες διαφόρων σχημάτων από φυσικά πετρώματα, υαλόμαζα, κεραμικά, συνθετικά υλικά οι οποίες προσκολλώνται σε κατάλληλο υπόστρωμα από ασβεστοκονίαμα, δημιουργώντας περίτεχνα διακοσμημένες επιφάνειες. οι Έλληνες ήταν οι πρώτοι οι οποίοι πριν την Αλεξανδρινή περίοδο φιλοτέχνησαν ψηφιδωτά και τα ανέδειξαν σε σπουδαία μορφή τέχνης. αρχικά χρησιμοποίησαν βότσαλα ως ψηφίδες ενώ αργότερα λιθίνες μαρμάρινες ψηφίδες καθώς και κεραμικά με χρώματα.

Τα παλαιότερα σωζόμενα ψηφιδωτά εντοπίζονται στον χώρο της ανατολικής μεσογείου και ιδιαίτερα στην Μ. Ασία από ελληνικό πληθυσμό που ζούσε εκεί από αιώνες πριν. Η τέχνη αυτή μεταλαμπαδεύτηκε στην ρώμη και κατόπιν σε ολόκληρη την επικράτεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.

Στην βυζαντινή περίοδο τα ψηφιδωτά υποκαθίστουν την ζωγραφική και γλυπτική ενώ τεχνίτες από την κωνσταντινούπολη καλούνται να εργαστούν στην Ραβέννα, β Βενετία, Σικελία και άλλες πόλεις της Ιταλίας. επίσης, διακοσμούν ακόμη και μουσουλμανικά μνημεία. Κατά την περίοδο του μεσαίωνα υπήρξε μαρασμός της τέχνης του ψηφιδώτου και επανέρχεται στο φως από την περίοδο αναγέννησης και μετέπειτα. υπάρχουν ακόμα και σήμερα τεχνίτες ικανοί για την διακόσμηση εσωτερικών και εξωτερικών χώρων με ψηφιδωτά.

Κατασκευή και Πρώτες ύλες Η δημιουργία των παραστάσεων γίνεται χρησιμοποιώντας πετρώματα με τις φυσικές τους αποχρώσεις από διάφορα μέρη της Ελλάδας αλλά και του εξωτερικού , τα οποία όπου απαιτείται συνδυάζονται με κεραμικές, χρυσές η ψηφίδες από σμάλτο . Η επεξεργασία και τοποθέτησης τους γίνεται εξ ολοκλήρου με το χέρι και την βοήθεια ειδικών εργαλείων.